Dariusz Kowalczyk to wieloletni dyrektor Zespołu Szkół nr 2 im. Jana Długosza w Wieluniu i jednocześnie jeden z siedmiu kandydatów na fotel burmistrza. Startuje z listy Wspólnoty Ziemi Wieluńskiej z hasłem wyborczym „Kreatywny Wieluń”.
Według niego wszystko to, co do tej pory spotkało mieszkańców Wielunia, absolutnie ich uprawnia do takich starań.
Pierwsze kroki są zrobione, czyli wręczana jest Nagroda Pokoju przez pana Wojciecha Siudmaka. Jednak czas biegnie. To jest człowiek, który nie będzie w stanie za chwilę zajmować się wszystkimi organizacyjnymi problemami. Tutaj jest potrzebne zrozumienie tej idei i koniecznie zbudowanie marki Wielunia, chociażby jako jeden z pomysłów kulturalnych dla miasta.
Pewną dynamikę i rytm miastu może nadać otworzenie go też na osoby, które ja nazywam „mędrcami”. Są to osoby utytułowane, mające już swój dorobek naukowy w różnych dziedzinach: gospodarczej, kulturalnej, również technicznej. Chodzi mi o technokratów. Uważam, że aby krew mogła szybciej w mieście krążyć potrzebne jest coś co nazywam centrum kongresowo-administracyjnym. Być może warto byłoby je połączyć z przestrzenią start-upową.
Może należałoby również pomyśleć w dalszej perspektywie o wyprowadzce Urzędu Gminy i Urzędu Powiatu z siedzib królewskich do budynków przystosowanych pod różnego rodzaju spotkania, przystosowanych dla osób niepełnosprawnych. Potrzebna jest przestrzeń w nowych obiektach aby można było tam korzystać z różnych form szkoleń. Wszystko po to aby dynamicznie się rozwijać.
Dzisiaj np. nauczyciel to nie tylko matematyk, ale matematyk, który ma uprawnienia do informatyki a czasem również do innego przedmiotu. Do korzystania z różnych kursów, szkoleń jest bardzo potrzebna specjalnie przystosowana przestrzeń w Wieluniu. Jest potrzebna zarówno do takiej społecznej debaty jak i do nieformalnych spotkań , które uważam za bardzo istotne, gdzie nie administracyjna decyzja napędza koniunkturę, ale autentyczna potrzeba i zainteresowanie ludzi.
Nasz rozmówca dotknął również bardzo istotnego i delikatnego zarazem tematu osób niepełnosprawnych, często niezauważanych i odsuniętych na margines.
