Burmistrz Wielunia Paweł Okrasa wraz z Towarzystwem Przyjaciół Wielunia zaprosili na uroczyste odsłonięcie ławeczki, na skwerze przy Filii Bibliotecznej w Dąbrowie, dedykowanej dr Honoracie Skoczylas-Stawskiej.
Na uroczystość odsłonięcia, która odbyła się w środę, 16 czerwca, przybyli, m.in. córka Honoraty Skoczylas-Stawskiej – Agnieszka z rodziną, burmistrz Wielunia Paweł Okrasa, wiceburmistrz Wielunia Joanna Skotnicka-Fiuk, proboszcz parafii św. Wawrzyńca w Dąbrowie ks. Rafał Zawisza oraz dyrektor Miejskiej i Gminnej Biblioteki Publicznej w Wieluniu i jednocześnie prezes TPW Iwona Podeszwa.
Podczas uroczystości nie zabrakło również dyrektora Muzeum Ziemi Wieluńskiej Jana Książka, kierownika Filii Bibliotecznej w Dąbrowie Barbary Wszoła, radnych Rady Miejskiej w Wieluniu: Bronisława Mituły i Jarosława Rozmarynowskiego oraz Naczelnika OSP Dąbrowa Mirosława Sobczaka.
Uroczystość rozpoczęła prezes TPW Iwona Podeszwa, która w krótkich słowach przypomniała historię życia zasłużonej dla Wielunia i Dąbrowy dr Honoraty Skoczylas-Stawskiej a także historię powstania ławeczki.
Dr Honorata Skoczylas-Stawska (1934 -2018) urodziła się w Dąbrowie k. Wielunia. Od 2006 roku nosiła zaszczytny tytuł Honorowego Obywatela Miasta Wielunia. Była absolwentką Państwowego Liceum Pedagogicznego w Wieluniu i Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu gdzie ukończyła studia polonistyczne i uzyskała tytuł naukowy doktora nauk humanistycznych (1970).
W latach 1963-1991 była pracownikiem naukowo-dydaktycznym w macierzystej uczelni. Jako polonistka i językoznawca specjalizowała się w badaniu historii języka polskiego oraz dialektów i gwar ludowych. W wędrówkach badawczych po Wielkopolsce i pograniczu śląskim wielokrotnie odwiedzała ziemię wieluńską, zapisując cechy gwarowe jej mieszkańców.
Efektem pracy badawczej były publikacje: „Fonetyka gwary Dąbrowy w pow. wieluńskim – Poznań 1967”, „Fonetyka w gwarach dawnej ziemi wieluńskiej Warszawa – Poznań 1977” oraz liczne artykuły drukowane w periodykach językoznawczych.
Jest autorką ponad 90 opracowań naukowych z wymienionych dziedzin i 170 map opatrzonych komentarzami i publikowanych w „Atlasie języka i kultury ludowej Wielkopolski” pod red. Zenona Sobierajskiego i Józefa Burszty.
– mówiła prezes Towarzystwa Przyjaciół Wielunia Iwona Podeszwa
Za dorobek naukowy dr Honorata Skoczylas-Stawska była wyróżniana nagrodami ministerialnymi i rektorskimi a w 1977 roku doroczną Nagrodą TPW. Była aktywnym członkiem Polskiego Towarzystwa Językoznawczego, Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, Kaliskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, Komisji Językoznawczej PAN Oddział w Poznaniu, Wieluńskiego Towarzystwa Naukowego i Towarzystwa Przyjaciół Wielunia.
Za swój dorobek uhonorowano ją także Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem 40-lecia Polski Ludowej, Złotą Odznaką Miłośnika Miasta Poznania oraz honorowym odznakami woj. sieradzkiego, kaliskiego i poznańskiego. Krótką biografię dr Honoraty Skoczylas-Stawskiej uzupełnili swoimi wspomnieniami Paweł Okrasa, Jan Książek i kolega z Dąbrowy Zenon Nowak.
Za upamiętnienie matki podziękowała, wszystkim przybyłym na uroczyste odsłonięcie ławeczki, córka Agnieszka, która wspomniała, że ławeczka stanęła w miejscu bardzo bliskim miejsca gdzie stał dom rodzinny jej mamy. Mama bardzo kochała swoją małą Ojczyznę i w niej pozostała na zawsze spoczywając na wieluńskim cmentarzu.
Fundatorem pięknej tabliczki dedykowanej dr Honoracie Skoczylas-Stawskiej jest członek Towarzystwa Przyjaciół Wielunia Wojciech Belka.
tekst: Zofia Białas/kultura.wielun.pl
fot. KW
