25 maja o godz. 21:30, w 72. rocznicę zamordowania rtm. Witolda Pileckiego, w jedenastu miastach Polski przedstawiciele Instytutu Pamięci Narodowej zapalili znicze aby upamiętnić i oddać cześć temu niezłomnemu bohaterowi jakim był rtm. Witold Pilecki.
W tym szczególnym momencie, przy pomniku rotmistrza Pileckiego w parku obok Muzeum Ziemi Wieluńskiej, zjawił się dyrektor Instytutu Pamięci Narodowej oddz. w Łodzi Dariusz Rogut aby oddać hołd w samą godzinę śmierci rotmistrza.
Podczas tak podniosłej chwili, w trakcie składania kwiatów i zapalenia zniczy pamięci, dyrektorowi IPN towarzyszyli przedstawiciele samorządu: Wicestarosta Wieluński Krzysztof Dziuba oraz Burmistrz Wielunia Paweł Okrasa. Podczas tak ważnego wydarzenia nie mogło także zabraknąć dyrektora Muzeum Ziemi Wieluńskiej wraz z małżonką.
Reżim komunistyczny różnymi sposobami, poprzez aresztowanie, tortury, więzienie i ostatecznie morderstwo usiłował zwalczyć bohatera, żołnierza Niezłomnego, rtm. Witolda Pileckiego, który walczył o prawdziwą wolność dla naszej Ojczyzny.
Dla większości Polaków, żołnierzem niezłomnym, którego życie i postawa jest najpiękniejszym przykładem służby Bogu i Ojczyźnie jest rtm Witold Pilecki „Witold”, przy którego popiersiu stoimy. Warto przypomnieć, że w uroczystościach odsłonięcia tego pomnika we wrześniu 2008 r. uczestniczyły dzieci Rotmistrza – Zofia Pilecka-Optułowicz i Andrzej Pilecki.
Rotmistrz (rocznik 1901) nie był żołnierzem zawodowym, jednak całe swoje dorosłe życie służył Ojczyźnie „z bronią w ręku”. W dorosłość w 1919 r. jako harcerz wkraczał wstępując na ochotnika do oddziałów samoobrony Wilna.
Służąc w 211. Ochotniczym Pułku Ułanów Nadniemeńskich brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej uczestnicząc m.in. w bitwie warszawskiej i w wyprawie Żeligowskiego na Wilno. W wojnie obronnej 1939 r. uczestniczył jako dowódca plutonu w kawalerii dywizyjnej 19 Dywizji Piechoty Armii Prusy.
Po klęsce wrześniowej, współtworząc Tajną Armię Polską (TAP), zaangażował się w konspirację. Pilecki zasłynął jako ochotnik do Auschwitz, gdyż dobrowolnie dostał się do tego obozu koncentracyjnego, celem zorganizowania na jego terenie siatki konspiracyjnej oraz rozeznania faktycznych celów jego funkcjonowania.
Był więźniem obozu przez 2 lata i siedem miesięcy. Po tym okresie wraz z dwójką innych więźniów uciekł. Jako dowódca jednej z kompanii Zgrupowania AK Chrobry II uczestniczył również w Powstaniu Warszawskim.
Po klęsce powstania dostał się do niemieckiej niewoli, z której po wyswobodzeniu trafił do II Korpusu gen. W. Andersa. Na początku grudnia 1945 r., wrócił do Polski z zadaniem zorganizowania siatki wywiadowczej. Władze komunistyczne aresztowały go 8 maja 1947 r.
Śledztwo, któremu towarzyszyły brutalne tortury, zakończono 10 grudnia 1947 r. Proces przed ;Wojskowym Sądem Rejonowym w Warszawie trwał od 3 do 15 marca 1948 r. Wyrok śmierci, poprzez strzał w tył głowy w mokotowskim więzieniu, wykonano 25 maja 1948 r.
– mówił o rtm. Pileckim Marek Gogola z Muzeum Ziemi Wieluńskiej podczas wieluńskich uroczystości Narodowego Dnia Pamięci „Żołnierzy Wyklętych”
Życie rotmistrza Witolda Pileckiego jest najlepszym przykładem heroizmu i poświęcenia, służby Bogu i Ojczyźnie. Dlatego w sposób szczególny (obecność dyrektora IPN oddz. w Łodzi Dariusza Roguta) w Wieluniu oddano hołd temu wielkiemu żołnierzowi polskiego podziemia antykomunistycznego.
