29 sierpnia, w ramach obchodów 86. rocznicy wybuchu II wojny światowej, w Muzeum Ziemi Wieluńskiej odbyła się uroczystość, która wywołała refleksję historyczną i głębokie wzruszenie.
Wieluń – miasto, które nad ranem 1 września 1939 roku zostało jednym z pierwszych zbombardowanych przez niemiecką Luftwaffe, od lat niesie w sobie pamięć o tragedii, jaka spotkała jego mieszkańców. W tym roku symboliczne wspomnienie tamtych dni można było zobaczyć podczas otwarcia wystawy „Zaczęło się w powietrzu. Trudna historia (nie)znanego lotniska w dokumentach archiwalnych”.
Ekspozycja, przygotowana przez Archiwum Państwowe w Opolu, została zaprezentowana po oficjalnym powitaniu gości przez dyrektora muzeum Jana Książka. Oprowadzeniem po niej zajęli się: dr Przemysław Jagieła i Mirosław Leśniewski, którzy z pasją opowiadali o wydarzeniach sprzed wybuchu wojny, przywołując dokumenty, fotografie i materiały archiwalne.
W ramach uroczystości 86 rocznicy wybuchu II wojny światowej dziś, 29 sierpnia, w Muzeum Ziemi Wieluńskiej, miało miejsce otwarcie wystawy „Zaczęło się w powietrzu. Trudna historia (nie)znanego lotniska w dokumentach archiwalnych”.
Po powitaniu gości przez dyrektora wieluńskiego muzeum Jana Książka, ekspozycję tę zaprezentowali dr Przemysław Jagieła i Mirosław Leśniewski – pracownicy Archiwum Państwowego w Opolu, które jest właścicielem tej wystawy.
– czytamy na FB Muzeum Ziemi Wieluńskiej
Najbardziej poruszającą częścią uroczystości było jednak spotkanie wieluńskich harcerzy ze Świadkami Historii. To właśnie wtedy przeszłość przemówiła ludzkim głosem. Wspomnienia osób, które przeżyły wojnę i okupację, przywołały obrazy pierwszych chwil po nalocie, dramat rodzin rozdzielonych przez gruzowiska i żałobę po bliskich, którzy nie zdążyli uciec przed spadającymi bombami. Świadkowie opowiadali nie tylko o samym Wieluniu ale również o okolicznych miejscowościach, które podzieliły podobny los, o spalonych domach, rozpaczy mieszkańców i nieustannym lęku przed represjami okupanta.
Ich relacje ukazywały codzienną walkę o przetrwanie: głód, choroby i brak podstawowych środków do życia. A jednak wśród tych dramatów wybrzmiewała także inna, niezwykle ważna nuta: solidarność i wzajemna pomoc. Tego wieczoru w Muzeum Ziemi Wieluńskiej historia nie była suchym zapisem z podręczników, lecz żywym świadectwem ludzi, którzy ją przeżyli.
Spotkanie to uświadomiło wszystkim obecnym, że pamięć o wojnie to nie tylko wspominanie dat i faktów, lecz przede wszystkim obowiązek wobec ofiar i ich rodzin, obowiązek przekazania prawdy kolejnym pokoleniom. Wieluń – początek II wojny światowej, po raz kolejny przypomina światu, jak ważne jest pielęgnowanie pamięci i jak silne mogą być głosy tych, którzy ocaleli.
fot. S. Janicki i W. Knaga/MZW w Wieluniu
